असमानता
कोरिएछ नयनमा स्वप्निल रंगको आकृती
उभिएछ विश्वासको खम्बा साट्दै ढुकढुकी
वहार आयो जीवनमा खुशीहरु सबै पाएँ
मायाको अपार सागरमा कहाँ-कहाँ हराएँ
अनायसै खडा भएछ पर्खाल असमानताको
तोडिएछ अटुट हाम्रो बन्धन आत्मीयताको
कोमल मुटु पत्थर बन्यो हराए सारा उमङ्ग
लक्ष्य सारा बगीगए गुमाईका ती आँसुसँग
जिन्दगीको मौसम आज उजाड-उजाड भएछ
समयको चक्रव्युहमा आफन्त नै पराई भएछ ।
No comments:
Post a Comment