Tuesday, September 9, 2008

असमानता


कोरिएछ नयनमा स्वप्निल रंगको आकृती
उभिएछ विश्वासको खम्बा साट्दै ढुकढुकी

वहार आयो जीवनमा खुशीहरु सबै पाएँ

मायाको अपार सागरमा कहाँ-कहाँ हराएँ


अनायसै खडा भएछ पर्खाल असमानताको

तोडिएछ अटुट हाम्रो बन्धन आत्मीयताको

कोमल मुटु पत्थर बन्यो हराए सारा उमङ्ग

लक्ष्य सारा बगीगए गुमाईका ती आँसुसँग


जिन्दगीको मौसम आज उजाड-उजाड भएछ

समयको चक्रव्युहमा आफन्त नै पराई भएछ ।

No comments: