परदेश

पराई यो शहरमा
कसको साथ हासुँ अब
जिन्दगीका दु:ख पीडा
को सँग म बाडुँ अब,

विहानीको उषा सँगै
आवाज बनी तिमी आउँथ्यौ
गोधुलिको शुन्यतामा
शब्द बनी तिमी छाउँथ्यौ,

बिना तिम्रो साथ आज
सारा संसार शुन्य लाग्छ
तिमीलाई भेट्न भनी
उडी आउँ-आउँ लाग्छ,

परदेशमा भए पनि
तिमी नै छौ आँखाभरी
साँची राख मेरो माया
भेट्न आउँछु घरि-घरि ।