Wednesday, December 31, 2008

Happy New Year 2009


" विहानीको झुल्के घाम झैं
नुतन उमंग छरीरहनु तिमी
सिंढी अझै चढ्नु छ धेरै
हरपल सफलता पाईरहनु तिमी"

सबैलाई नव वर्ष २००९ को यही शुभकामना .

Tuesday, December 30, 2008

तिमीलाई नै सम्झन्छु




म अनायसै रोकिन्छु,
जब केही लेख्न खोज्छु
मेरो धड्कनमा तिमी धड्किदिन्छौ
मेरो नशा-नशा मा तिमी छाइदिन्छौ
अनि म कसरी लेख्न सक्छु,
तिमीलाई नै सम्झन्छु

कल्पनामा डुब्न खोजुँ,
भावनामा हराउँ म
चाहे अरु केही नै गरुँ
एक्लोपनले सताईरहन्छ
अनि म के नै भन्न सक्छु,
तिमीलाई नै सम्झन्छु

सपनीमा तिमीलाइ नै भेट्छु
पढ्न खोज्दा तिम्रै मुहार देख्छु
हरेक श्वासमा तिमीलाइ पाउँछु
तिम्रो यादमा एक्लै मुस्कुराउँछु
अनि म कसरी भुल्न सक्छु,
तिमीलाइ नै सम्झन्छु

म तिमीलाई भेटिरहन्छु
तिम्रो महशुस गरिरहन्छु
तिमीलाइ स्पर्श गरिरहन्छु
तिमीसँग नै बोलिरहन्छु
तर यथार्थमा के नै गर्न सक्छु,
फगत तिमीलाइ सम्झन्छु ।

Tuesday, December 23, 2008

के यही हो माया?


एकै दिनको बिछोड पनि यती साह्रो हुँदो रैछ
उसकै यादले घरि घरि यो छातीमा छुँदो रैछ

बुझ्न मैले सकिन यो माया भन्ने चिजै कस्तो
चिनाजानको दुई दिनमा नै हरपल सँगै रहुँ जस्तो
उसलाई पनि यस्तै हो कि मलाई मात्र हुँदो रैछ
उसकै यादले घरि घरि यो छातीमा छुँदो रैछ

न भेटेको छु उसलाई, न त मैले देखेको छु
तैपनी आँखाभरी उसकै तस्वीर राखेको छु
निदरीमा सपनी नि उसको मात्र हुँदो रैछ
उसकै यादले घरि घरि यो छातीमा छुँदो रैछ ।

Monday, December 22, 2008

तिम्रो आगमन




मन्द मन्द मुस्कानका साथ
निश्चल एउटा मुहार
मेरो कोठाको मधुर रोशनीमा
अनायसै छाइदिन्छ
परिचित चेहरा थियो त्यो
तर आश्चर्यपूर्ण थियो
उनको त्यो अप्रत्याशित आगमन,
उनी जो मेरो नजरबाट
लुकी-लुकी भाग्ने गर्थिन
जो आफ्नो मुस्कानलाइ
मेरो सामु लुकाउँथिईन्
आज मेरो समीपमा
मेरो साथ खोज्दै थिईन्
म किंकर्तव्यविमुढ हुन्छु
आफ्नै अधरमा भावहरु खोज्छु
आत्मियता पोख्ने शब्दहरु सँगाल्छु
अनि उन्मादको पराकाष्ठामा
हठात प्रकट गर्न पुग्छु म
आखिर मेरो मनोभाव बुझीछौ
मेरो नयनका भाषा पढीछौ
तर फेरी सुटुक्क
तिमी कतै नभाग्नु है
मलाई एक्लै तड्पाएर
ऋतु जस्तै नबदलिदिनु है,
अनौठो त्यो संगममा
कता-कता रुमल्लिंदै म
वर्षौंदेखी गुम्सिएका भावना
नयनबाट अविरल बगाइदिन्छु
यस्तो लाग्थ्यो
अब ती आँसु साँच्नुको
कुनै अर्थ रहने छैन
मेरा यी नयनहरुमा पुन:
आँसुको भेल बग्ने छैन ,
कोमल हातहरुले उनी
पोखिएका वेदना पुछिदिन्छिन
नीरस मेरो जिन्दगीमा
नूतन उमंग भरिदिन्छिन
म टोलाईरहन्छु
उनकै मुहारविन्दुमा
म हराईरहन्छु
उनकै मायालु स्पर्शमा
आखिर,
उनी मेरो निम्ती नै आएकी रहिछिन्
मीठो आश्चर्य बनेर आएकी रहिछिन्
मेरो जीवनको क्यानभास सजाउने
रंग र कुची बोकेर आएकी रहिछिन् ।